وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا

تو اهل بیت خود را به نماز و طاعت خدا امر کن و خود نیز بر نماز و ذکر حق صبور باش (آیه 132 سوره طه)

دلم دوران کودکیم را آرزو می کند آن حس و حال تکرار نشدنی آن شور و هیجان وصف نشدنی را

ماه رمضان ها مثل الان کم رنگ نبود

همه بویش را حس می کردیم و حال و هوای دلها و خانه و مسجد و شهر یکی بود

یادم هست بزرگترها فرهنگ روزه داری را به نسل اینده منتقل می کردند

مثلا همه را موقع سحر بیدار می کردند حتی کوچکترین بچه را

انقدر برای بیدار شده ها از دل و جان مایه می گذاشتند که اگر دلت نمی خواست تشک گرم و نرم را ترک کنی و خواب شیرین ان لحظه را ازدست دهی چیزی در وجودت، تو را  مجبور می کرد مثل بقیه بیدار باش شوی

هنوز مزه ی سحری ها که گاها به سلیقه ی ما پخته شده بود زیر زبانم هست

در طول روز هم بوی غذا از هیچ خانه ای نمی امد اصلا اگر کسی هم روزه نبود دلش نمی امد بو و بری راه بیاندازد و مردم را ازار دهد

یادم هست اگر کسی در خانه روزه نبود برایش غذا هم اماده نمیشد مجبور بود هر چه گیر می اورد بخورد و خود را سیر کند و همین باعث میشد کمی به خود رنج بیداری سحر را بدهد که اینطور عذاب نکشد

اخرهای ماه مبارک که میشد برای ان دسته از بچه هایی که روزه گرفته بودند هدیه می خریدند

راستی الان مادر، پدرها و بزرگترهایی مثل عمه ،خاله،دایی، عمو، و مادربزرگ و پدر بزرگها چقدر از زیبایی ماه رمضان برای نسل جدید می گویند چقدر سعی می کنند زیبایی این ماه را در دل انها جاودان کنند

وای بر ما اگر این ماه بگذرد و قدر لحظاتش را ندانیم و زیبایی و معنویت و فرهنگ این ماه مبارک را به نسل بعد منتقل نکنیم

راستی شما برای انکه این ماه برای عزیزانتان جاودان شود و خاطره ای به یاد ماندنی بماند چه کرده اید؟

#به_قلم_خودم

#ماه_مبارک_رمضان

#فرهنگ_روزه_داری